Vâlâ Nurettin

Vâ-Nû. Babası Selanik valisiydi, iyi okullarda okudu, Viyana’da, Moskova’da. Nâzım’la Anadolu’ya geçti, milli mücadeleye, Ankara’ya herkesin alınmadığı zamanlarda, yirmi yaşında. Taşrada öğretmenlik, sağda solda memurluk... Babıâli’nin solcusuydu, bilinirdi, sevilirdi. Sağcılar, komünist diye vara yoğa höykürürken ona hep ihtimam gösterdiler. Ne çok çeviri yaptı, ne çok tefrika… Esrarlı polisiyeler, kalp yaraları, acılı aşklar, onulmaz hatıralar. Müzehher ile Nihal Karamağralı diye imza attılar. Gramofon ve edebiyat. Dururlarsa anlaşılacaktı hayatın vasatlığı. Vâ-Nû, hikâyenin damadıydı, Müzehher gelini. Birisi yazmalı onların tutkusunu.