Ortaç

Yusuf Ziya, hep kapının eşiğinde. Dünyalığa dünyalık gerek. Sorsan üflüyor, bu dünya kirli, bu dünya dumanlı, kötü. Penceresi mağdur. Ya ben sana sarılayım ya da sen bana. Hep süvari, hep kaptan. Kırklarda CHP mizah ödülü, halkevi kahkahası. Ellilerde ne çektik biz şu Cehape’den ilenmesi. 27 Mayıs’ta Kahrolsun Menderes! borazanı. Örtülü Ödenek’ten kim para almadı ki savunması. Kim eğilmedi ki devletin karşısında. Hiçbir mevsim ısıtmıyor ellerini. Vitrinlerde yaşatılan şerri hile. Kendini zaman sayan başyazı.