Dört yıl oldu

Dört yıl oldu, dostlarım, sınıf arkadaşlarım, sevdiğim ve sempati duyduğum insanlar ve hatta öğrencilerim, işlerinden atıldılar, özlük hakları ellerinden alınarak üniversiteden uzaklaştırıldılar. Türkiye'nin iyi eğitim almış, senelerce öğrenmiş, yazmış, çizmiş, araştırmış, kitap yayımlamış, hocalık eden, eğiten,  kafa yoran, tez yöneten, fikir üreten, paylaşan, dinleyen, hatırlayan, sakinlikle konuşan insanlarına zulmedildi.

Sahiden zulmedildi, yazık edildi, utanan varsa eğer, baştan sona ayıp edildi.

Bu kadar insan geçen dört yılda neler yaşadılar, neyle geçindiler, hangi haleti ruhiye ile ayakta kaldılar… 

Hangi vicdanla konuşulur bunlar bilemiyorum.

Herkes daha ilk günden haksızlık yapıldığının farkındaydı, ihraç edilen herkesin görevine mutlaka geri döneceğini, maaşlarını faiziyle, toplu olarak  tüm haklarıyla birlikte geri alacağını biliyordu...
Tarih sayısız vesikayla doluydu, her türlü haksız ihracın nasıl sonuçlandığını birer birer resmediyordu. Rahat olun diyorlardı. 

Yine de yaptılar, aklı başında insanlar üniversitenin, lincin, horgörünün, kavganın ve yok saymanın yeri olmadığını bilmiyor muydu? İnsanları hasımlaştırarak bir yere varılamayacağını hiç mi düşünmüyorlardı dersiniz…

Hepsi falan filan işte… Dört yıl geçti. Ateş düştüğü yeri yakıyor…

Bugün, tek bir dava yok haklarında, tek bir suçlama… yine de hakları iade edilmiyor, dışarıda tutuluyorlar. Hukuk ve demokrasiden söz ediliyor ya arada… Hepimiz, gevezelik edip birbirimizi kandırıyoruz.

Sadece son dört yılda kaç nitelikli akademisyen ve kalifiye insan yurt dışına çıktı, oralarda çalışmaya başladı sayan var mı?