Şakıyan Kemikler

Shaun Tan, yaşadığımız çağın en dikkat çekici sanatçılarından biri. Tarzını anlattığı hikayeye göre her defasında yenilemesi, tahkiyeyi kurma biçimi, karakter ve sahne seçimleri çok ama çok ilham verici. İnsan, her kitabını eline aldığında "şimdi ne yapmış" merakıyla çeviriyor sayfaları. 

Şakıyan Kemikler, dilimizde çıkan son kitabı. Grimm Kardeşlerin masallarını ele aldığını biliyordum ama doğrusu ne yaptığı hakkında bir fikrim yoktu, hah diyenler çıkabilir, Grimm Masalları mı ilginç... Valla, bence yine şapkadan bir tavşan çıkarmış ve sahiden ilginç bir şey yapmış, albümün sol sayfalarında masaldan bir alıntı yapmış, sağ sayfada ise o masala dair (o alıntıyı da kapsayarak) heykeller üretmiş, onları fotoğraflamış. Yani masalları heykellerle yorumlamış. 

Benim hoşuma gidense o masaldan seçtiği alıntıların çarpıcılığı oldu, öyle çengel atıyor ki, bu masal böyle miymiş, vay arkadaş ne ilginçmiş dedirtiyor. Sonuçta Grimm Masalları için tükeneyazmış, etkisini giderek yitirmiş, çocuksulaştırılmış, arkaik ve "folklorik" kalmış anlatılar desem kimse şaşırmaz... Yani, "uncool" bir şey seçmiş ama o aurayı başkalaştırmayı başarmış...

Şakıyan Kemikler, öncelikle "bakılan" bir kitap, fragmente metinler var çünkü, bir devamlılık kurmak, okurun takibini sağlamak pek mümkün değil... Deyim yanlış olmasın, bir sergi kitabını da andırıyor ama Grimm Kardeşlere yönelik sevimli gibi gözüken bir sertlik, rahatsız edici bir yorum olması bakımından bir bütünlük de arzediyor. 

Şunu da söylemesem olmaz, kitapta Neil Gaiman'ın önsözü var. Bir insanın bu kadar çok önsöz yazması (ki bir başkasının kitabına önsöz yazmak bana baştan tuhaf geliyor) akıl alır gibi değil... Hadi Gaiman, kendinde bir tuhaflık görmüyor, ona yazdıranlara ne demeli... Tuhaf kere tuhaf...