Avni konuşursa (!)

Oğuz Aral'ın ünlü Avni'si, biliyorsunuz, başlangıçta Avanak nitelemesiyle yetişkin bir tiplemeydi. Lümpen, bıçkın, eğitimsiz, çelimsiz, goygoycu, pozcu, kıfayetsiz, yarım yamalak bir delikanlıyı anlatıyordu. Sonra Aral, aynı tiplemeyi çocukluğuna götürerek  asıl başarısına ulaştı. Avanak Avni'nin sevimsiz görünen düşkünlük ve takıntıları, küçük bir çocuk üzerinden anlatılınca insanlara sevimli geldi. Örneğin yine kadın düşkünü ve abazandı ama çocuk olunca yapıp ettikleri bize komik geliyordu filan. 

Avni, konuşamıyor, her türlü duygu ve ifadesini bir iki kelimeyle anlatmaya çalışıyordu. O kelimelerden biri olan "dıgıl" Avni kadar popülerdi ve hatta dergilerin rağbet gördüğü bir zaman aralığında yeni bir dergiye isim olmuştu.

Aral, ilk dönemlerinde ne anlatacağını aradığından olmalı, Avni'yi  düşünce balonlarıyla konuşturmayı da denemiş, unutmuşum, hatırladım. Vazgeçmiş elbette, iyi olmuş.