Çok Gençtim, Kazanacağımı Sanıyordum

15 yaşımdayken sinema dergileri ve kitapları okumaya, satın almaya başladım. The Wall filmini de oralardan keşfettim, sonra Stüdyo İmge’den Pink Floyd kitabı çıktı, dil bilmiyorum, şarkı sözlerinin çevirileri var, okuyorum, dinliyorum. Şiirle pek ilgim olmadı, yani yazmaya çalışmadım, aklımda hayalimde yazmakla (en çok da senaristlikle) ilgili bir şeyler vardı ama şairlik o fasılda hiç kendine yer bulmadı, “aramadı” bile…

Bugün, geriye dönüp bakıyorum da, şiire az buçuk yaklaştıysam,  “senfonik rock” derdik, hah, işte o türden şarkıların sözlerini anlamaya çalıştığım yıllarda oldu. O şarkı sözlerini taklit eden şeyler yazdım. Aşağıdaki metni o yıllarda (1986) yazmışım, adına Trip demişim… Çeviri kokuyor… Yaşlanmayı mı istemişim, yaşlı bir adamı mı anlatmışım, bilemedim… Gençliğime, kurtulma gayretime  selam veresim geldi, o sebeple paylaşıyorum. 

Trip

Hiç bir yolculuk, insanın evine dönmesi kadar güzel değil... Uzayıp giden yollar, asfaltın kokusu, gürültü... Vız vızzz... Trafikten nefret ediyorum, büyük şehirlerden, hiç bitmeyen kırmızı ışıklardan, paralı yollardan, delirmiş sürücülerden, araba hastalarından...

Evimden çıkmak istemiyorum.

Kırmızı pozları, sürat tutkusunu, arabalarla ilgili erotik palavraları istemiyorum... Bazen uzun uzun seyredersin, harcarsın zamanını yağmuru seyretmek için... Bak o güzeldir işte...

Dünü hatırlarsın, çayırın ortasında ufku seyretmeyi...

Çok gençsindir, kazanacağını sanırsın... Sonra araba seni sarsar, ayılırsın, anlarsın, bugünü yaşıyorsundur… Yine bir yolculuğa çıkman gerektiğini bilirsin... Vız vızz... [1986]

Evimden çıkmak istemiyorum

Kırmızı pozları, sürat tutkusunu, arabalarla ilgili erotik palavraları istemiyorum...

Dünü hatırlarsın, çayırın ortasında ufku seyretmeyi...