Fethi babasının adı. Giresunlu. Parasız yatılı. 1951’de
tutuklanan gençlerden.
Yeryüzü ve
Beraber’in solcularından. Altmışlarda
TİP’li, kim değil ki? Eleştirmenin günlüğü, karınca yevmiyesi. Bakıyor
kitaplara, dün çıktı yumurtadan, bugün büyük yazar, geçelim bir kalem. Yüzünde
bıkkınlık, yuvasına çökmüş yorgun gözler. Nereye gitse bir yazar çıkıyor önüne.
Doğruya doğru, eğriye eğri, celalli ve huysuz olup bitene, dostlarına.
İstediğini okuyamamak, en çok o koyuyor insana. Ufuk bitiyor, kervan bilmiyor,
dayan ha kılavuz, sakın okumayı bırakma. Fethi Naci, toplumsalın renklerini
arardı hep, bulunca gençleşirdi yazısı. Bazen marksizm ezberi, bazen çok geniş
bir ırmak, eleştirmenin kanı. Fethi Naci, romanın çiçeklere su veren karşı
komşusu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder