İki erkek ve şiir

Yetmişli yıllardan bir şiir tartışması okuyorum, kimle kim tartışıyor bana kalsın, biri diğerine yanlış anlamışsın tadında bir şeyler yazmış. Ben aradaki bir ifadeye takıldım: "Yığınlara okunacak değil, kız kulağına fısıldanacak nitelikte şiirlerinin büyük çoğunluğu."

Karşılaştırılan ve biri küçümsenen iki ayrı şiir anlayışı betimlenmiş. Biri yığınlara söylüyor söyleyeceğini, diğeri aşk meşk, "kız kulağına fısıldıyor."

Memlekette uzun yıllar solcu denince şair, şiir okuyan-yazan, şair ruhlu birileri anlaşılırdı. Şiiri ve şairi kadınsı bulan çoktu. Toplumcu şairler de kendilerini "[şiirlerini] kız kulağına fısıldayan" şairlerden ayırıyorlar bu hesaba göre.

Bana bu iddialar oldum olası eğlenceli gelir, şaşmayan bir tarafı var, illa ki kadın ve kadınsılıkla uğraşılıyor. Dilimde bir "kız kulağı"... aklımda fısır fısır dizeler... gülüp duruyorum.