Selçuk Baran

Solgun kadın. Bozkırda bir şehir. Çehov’un kızı. Yavaş yanan ateş. Hüzün uçurtması. Yazılıp yollanmayan İstanbul mektubu. Bulvarda bir pastane, şehrin gençliğini büyüten sohbetler Ataç’tan. Opera’da hayal edenler. Akıp giden cümleler, ne kadar kadın, ne kadar akıllı. Nereye gitse serin. Gün batarken Ankara kiremit kırmızı. Selçuk Baran, romanın kısacık akşamı, az bilinen yokuşu.