Asabiyet

İnsanoğlu: Şeftali sözcüğünü duyduğunda ana avrat dümdüz giden birini tanımıştım. Bir başkası yılan’ı duyar duymaz kendinden geçiyordu. Öpücük sesini alınca kadın erkek, tanıdık tanımadık yanında kim varsa öpeni de gördüm (Akif Kurtuluş, Mihman).

İntikam: Ağır bir günün bunaltıcı öfkelendirici yaşantısı bitince eve dönen evli ve yalnız bir erkek ne yapacağını bilemez; horgörülmelerin, aşağılanmaların intikamını alma susuzluğuyla yanarken çevresinde yatıştırıcı en küçük bir ayrıntıyla karşılaşamaz. Hırsla çekiştirerek çıkardığı elbiselerinden alır intikamını. (Oğuz Atay, Tehlikeli Oyunlar).

Sinirlenmek: Babam (Nurullah Ataç), yabancıların amca, teyze, abla, ağabey demelerine son derece sinirlenirdi. Kendi de öz ablasından, öz ağabeyinden, bir de çok yakın akrabalarından başka hiç kimseye böyle yakınlık belirten bir şekilde hitam etmezdi (Meral Ataç Tolluoğlu).

Beddua: Döner kebab dönmez olsun (Arif Dino).

Tasarı: Ben bir kasabın karısı olsaydım eğer... buzluktaki butları çok kıskanır ve yine muhakkak akşamları kasap kocamın kan, et, kemik ve ilik kokan bedeni narin bedenimin üzerine abandığında,  acaba bir ineği mi düşlüyor şimdi, diye elimde olmadan düşünür ve her boy bıçak ile öldürmeyi düşlerdim onu, ev işlerinden çok yorulduğum zamanlar (Hatice Meryem, Sinek Kadar Kocam Olsun, Başımda
Bulunsun).