Kalem tutan elim

Tam bir yıl oldu, geçen yıl bu zamanlar emekli olarak faal editörlüğü bıraktım. Sonra haldır haldır senaryo yazmaya başladım. Dile kolay geliyor, o geçen bir yıl, çalışarak, yetişmekle yazmakla geçtiği için çabucak geçti diyemem. Arada İstanbul'a günübirlik gidip gelsem de evimle ofisim arasında geçen, çok ama çok az insanla karşılaştığım, telefon ve görüntülü görüşmeler dışında kimselerle konuşmadığım bir hayat sürdürdüm.

Sırt ağrıları, sıfıra doğru giden d vitaminim, tehlike sinyali veren b12im filan sıralayabilirim.

Ağlayarak anlatacağım çok sıkıntı var, bunaltıcı, gebertici...

Ama işimi seviyorum, hikayeler anlatmayı, konuşmayı... galiba bunun kadar zevkli bir ya da iki şey daha vardır benim için...bir tane seç deseniz hikaye konuşmak ve yazmak derdim.

Yukarıdaki fotoğrafı Funda ben uyurken çekmiş, ben elle yazarım yazacaklarımı... uyurken elim, kalem tutar-yazar gibi duruyormuş hep...

Sezon sonu geldi, biraz dinlenip, tekrar yazmaya başlayacağım...Spor, vitamin, bol güneş ve muhabbet...