Pıt Pıt Sözlüğü (13)

Mantık: Bütün bu meşhur muharrirlerimizden daha evvel daha iyisini yazan yabancılar olduğu halde bizimkiler neden bu kadar meşhur ve kıymetli oluyorlar? (Leyla Erbil, Mektup Aşkları)

Bahname: Osmanlı’da erotik edebiyatı ve cinsellikle ilgili malumat içeren kitaplara verilen isim.

Koku: Peki, nasıl kokardı Kapalıçarşı? Sanırım kumuş kokusuyla kösele kokusu, halı kokusuyla mobilya cilası kokusu, bakırla altın kokusu arasındaki gelgit, bizi pek ırgalamaz. Gerçekte Osmanlı kokar Kapalıçarşı. Bizans kokar. Diyeceğim, kokusunu duyduğumuz ülkelerdir, çağlardır asıl (Edip Cansever, Gül Dönüyor Avucumda).

Papirüs: Cemal Süreya Seber’in çıkardığı, ilk sayısı Haziran 1966’da çıkan, toplam 47 sayı çıkan edebiyat dergisi.

Moby Dick: belki büyürüm günün birinde / derim kalınlaşır korur içimi/ sıcak denizlerden buzlu sulara / yıllarca bir üzgün balina (Barış Pirhasan)

Şair-i Âzam: En büyük şair anlamındaki unvan. Süleyman Nazif ve Abdülhak Hamit Tarhan için kullanılmıştır.

Kararlı: Ben bir şairin karısı olsaydım eğer... ben de şiire meyyal bir kadın olurdum. Hem zaten şiire meyyal olmayanı şair ne yapsın. Ben daha el kadar kızken ve topuklarım kadife gibi yumuşacıkken öğrenmişim büyük şairin canını yakan nasırı ve yine daha dünkü çocukken duymuşum taşların altından süzülerek akan “saklı su”yun sesini (Hatice Meryem, Sinek Kadar Kocam Olsun Yanımda Bulunsun).

Bir gün sabah vakti kapıyı çalsam:  Uykudan uyandırsam seni: / Ki, sisler daha kalkmamıştır Haliç’ten. / Vapur düdükleri ötmektedir. / Etraf alacakaranlık, / Köprü açıktır henüz (Turgut Uyar).