İnsanlar, inandıkları dinleri, dahil oldukları "ırkı", üyesi olduğu cemiyetleri, çalıştıkları kurumları, mezunu olduğu okulları, taraftarı olduğu takımları, beğendikleri yıldızları, yaşadıkları yerleri, sevdikleri müzikleri, okudukları kitapları, seyrettikleri filmleri, oy verdikleri partiyi, öğrendikleri tarihi, konuştukları dili, yedikleri yemeği, erkekliklerini, kadınlıklarını, çocuklarını, babalarını, kedilerini, satın aldıkları markaları, içtikleri çayı, kahveyi, rakı sofralarını... yarıştırmak, farklı ve benzersiz olduklarını göstermek istiyorlar.
Ben "buradayım" demek bize iyi geliyor.
Hemen her dakika "buradayım" demekte üstümüze de yok... Birbirimize baka baka ses yükseltiyor, kendimizi teşhir ediyoruz.
Karşımızda, yanımızda, içimizde, üstümüzde, yerin altında ve üstünde ne var peki? Bizden sadakat ve itaat isteyen her şey, büyük bir heyula, görünmez bir el, hep haklı olan bir "vaiz", görkemli bir vasatlık... Yan yana durmamızı isteyen "anonim" bir büyücü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder