Şaşırma nidası, ünlemidir. O kadar çok deyime, bedduaya
dâhil olmuştur ki Türkçenin en çok kullanılan sözcüklerinden biridir.
Beddua ederken “vaya batasın” denir, üzüntüye boğulasın anlamında veya acısını
göresin anlamında “vayına oturasın” da kullanılır. Kasım başıyla ocak sonu arasındaki
ekime elverişli toprağa “vay vay toprağı” denir. Ekimden hemen sonra olan
soğuğa “vay vay donu” denir. Argoda fercin üzerindeki ince tüylere “vay vay
tüyü” adı verilir. İnsanın başına gelen işlerin güçlüğü ve külfeti karşısında “vay
bana vaylar bana” deyişi kullanılır.
"Vay canına!" çok derdim. Sonra Sait Faik'in öykülerinde "Hay canına!" yı görünce, ben de hemen ustaya uydum.
YanıtlaSilVay!! demek böyleyken böyleymiş öyle mi? Hay canına sayın seyirciler!