Grafik roman, mağdurun dilini söyler

(...) Nasıl bir albüm derseniz, ilk söylenebilecek, güzel anlatılmış bir grafik roman olduğu. Soloúp, sağlam çizgileri olan bir çizer değil, sayısız defosu, amatörce resmedilmiş sayfaları var ama bu açığı misliyle kapatabilen iyi bir hikaye anlatıcı. Akıllı ve öngörülü, kamera gözü olan bir “auteur.” Hikaye devamlılığını biliyor, iyi bir okur olduğunu gösteriyor ve eksiklerini bilerek anlatabilmeyi başarıyor. Albüm bittiğinde okura öğrenecek, düşünecek bir tortu bırakıyor. Bazen bir hatırayla, bir tanıklıkla, bazen yerel eğlence ve alışkanlıklarla bir dönem atmosferi aktarıyor. Hikaye kadar malumat ve gerçeklik vadediyor okura. Gerçeklikten kastettiğim, belgeselci bir gerçeklik elbette.(...)

Her ay Sabit Fikir'e yazacağım kısmetse, ilk yazı Ayvalı grafik romanı hakkında...
link