 |
Alper Atalan, gündeliği anlatıyor, bir vakanüvis gibi, ta
Aziz Nesin’den gelen mizah geleneğini sürdürerek sessiz sedasız şehrin ve
memleketin nabzını sayıyor. Amcaları, teyzeleri, âşıkları, okeyde çifte
gidenleri, kolpacıları, bahtsız duvarları, parçalı bulutları, gele atanları
konuşturuyor. N’oluyoruz lan diyenleri duyuruyor. Yol da uzun sohbet de.
Konuşsak güzelleşeceğiz.
Kısmet İşte,
iyimser bir hasbihalin, hayat denen
meddücezrin kısa hikâyeleri… Yine ustaca, yine arkadaşça…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder