Güzel bir albümden, Shaun Tan'ın 2008 yılında Angoulême'de en iyi çizgi roman albümü seçilen çalışmasından söz edeceğim. Tan, 1974 doğumlu Avustralyalı bir sanatçı. Çocuk kitapları resimleyerek başlamış mesleğe. Là où vont nos pères, yazı kullanmadan oluşturulmuş sürrealist bir çizgi roman. Okurken-bakarken ve anlamaya çalışırken, René Magritte çalışmalarına bakıyor gibi hissettim önce. Sonra hardcore bilim kurgu hikâyelerini betimleyen ilüstrasyonlar vardır ya, onları da hatırlıyorsunuz. Shaun Tan, bize bunu duyumsatıyor. Hikâye, Terry Gilliam'ın Brazil filmini de çağrışıtırıyor. Çizer olarak, etkilenmeler faslında, çizgi romancı Raymond Briggs de sayılabilir ayrıca, saygılı ve ölçülü göndermeler var. Oysa derinlikli düşününce çok özgün bir iş olduğunu, bütün bu çağrışımların çalışmanın asıl gücünü yansıttığını anlıyorsunuz. Çağrıştıran ama benzemeyen bir şey bu. Yeni keşfetmemden olabilir, heyecanla yazıyorum, Shaun Tan, açık ara yeni bir ses çizgi roman için.
Shaun Tan'i gecenlerde Sydney'deki Graphic Festivalinde gordum. Neil Gaiman ve Eddie Campbell'la beraber bir panelde konustu. Aslinda cizgi roman kokenli olmamasi, kitap ilustrasyonundan gelmesinin onu biraz daha farkli kiliyor olabilecegini soyluyordu. The Arrival gercekten cok basarili bir "resimli roman".
YanıtlaSil