Esprin kadar girersin şehre, sokaklara. Okeye meze, dilsize dil, sınıfta direniş getirir kervanın. Uzun bir solukla diplere dalar, yayılıverir. Hiçbir espri selam durmaz asla, saygı duruşu da bozuktur. Yaşadıkça eskir, kahkahasını emzirir, değişir. Mühürlenir; zarfı olur ahlâka ayarlanmış saatlerimizin. Mizah, oltasına takıldığı ahlâkın gözleriyle gördüğünde, soyadı ayıptan da olsa, kurulu düzenin paşa keyfidir artık. Hangi yağmurdan çıktı o mizah, unutulur.
Çizgi: Şenol Bezci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder